شوفاژکار

دیگ های چدنی شوفاژکار آزمایش زمان را تحمل کرده و تکامل یافته اند - و همانطور که لیام المور توضیح می دهد ، دیگ های چدنی شوفاژکار به آزمایشاتی ادامه می دهند که می توانند در سیستم های گرمایش موجود ادغام شوند.

چدن ماده ای اثبات شده است که با گذشت زمان مقاومت کرده و قابلیت اطمینان آن را در طی سالهای طولانی نشان داده است. از اواخر قرن نوزدهم که اولین دیگ های چدنی شوفاژکار با زغال سنگ تولید شد ، برای ساخت دیگ های بخار استفاده می شود.

در انگلستان در این زمان کارخانه های ریخته گری بسیاری وجود داشت که می توانستند اجزای بزرگ مورد نیاز را ارزان و راحت تولید کنند. چدن همچنین برای تحمل آن در برابر گازهای دودکش دار گوگردی انتخاب شده است - یک محصول جانبی که در نتیجه سوزاندن زغال سنگ که دارای گوگرد زیاد است ، آزاد می شود.

در سال 1956 ، هنگامی که قانون هوای پاک ارائه شد ، ما شاهد حرکت سوخت جامد به گاز و روغن های شهری و ورود فولاد به عنوان ماده ای مناسب برای مبدل های حرارتی دیگ بخار بودیم.

هنگامی که گاز طبیعی به راحتی در دسترس قرار گرفت ، این راه را برای انواع فلزات و فرآیندهای تصفیه شده بیشتر باز کرد. امروزه شاهد دیگ های بخار ساخته شده در طیف وسیعی از فلزات ، از فولاد ، فولاد ضد زنگ و آلومینیوم ، تا مس و چدن هستیم.

در طول تاریخ ، مبدل های حرارتی چدن با استفاده از طرح های مقطعی ساخته شده اند که امروزه همچنان استفاده می شوند. در طراحی های اولیه از مقاطعی استفاده می شد که به صورت عمودی مانند یک نان قطعه قطعه شده نان قرار می گرفتند ، و سیستم در قسمت پایین قسمت عقب وارد می شد. جریان در کل مجامع مقطعی همیشه یکنواخت نبود و برخی دیگ های بخار برای کمک به جریان مستقیم به قسمتهای جلوی مبدل حرارتی به استفاده از لوله های توزیع جریان متکی بودند.

دیگ چدنی شوفاژکار مدرن ، مانند Hamworth’s Purewell VariHeat بسیار کارآمدتر از طرحهای سنتی هستند - و در صورت استفاده در چندین نصب ، بازده بیشتری نیز دارند.
در اواخر دهه 1960 ، هاموریت با استفاده از بخشهای افقی روی هم چیده شده ، طراحی مبدل حرارتی را ارائه داد. آب برگشتی سیستم وارد قسمت پایین شده و به سمت جلو جریان می یابد ، جایی که به قسمت بالا می رود و به سمت عقب جریان می یابد ، و دوباره به قسمت بعدی بالا می رود. استفاده از این ترتیب جریان - جریان منجر به ایجاد یک مسیر جریان متعادل به طور طبیعی در سراسر دیگ بخار می شود.

این طرح همچنین در صورت لزوم امکان جایگزینی ساده یک بخش را فراهم می کند. بعلاوه اگر دسترسی به اتاق کارخانه محدود شود ، یک مشکل خاص در اتاقهای کارخانه موجود که نیاز به نوسازی دارند ، دیگ بخار و مبدل حرارتی می تواند به سرعت به بخشهای قابل کنترل تجزیه شده و در محل دوباره جمع شود.

آبراهه های مبدل حرارتی چدنی بزرگتر از دیگ های سبک نصب شده دیواری است ، و باعث می شود در برابر شرایط سیستم که اغلب در سیستم های گرمایشی موجود وجود دارد و مخصوصاً برای پروژه هایی که دیگ بخار کار می کند و نه کل سیستم جایگزین می شود ، تحمل بیشتری داشته باشد. .

برخی دیگ های چدنی شوفاژکار را ناکارآمد و چدن را به عنوان یک فن آوری قدیمی قلمداد می کنند. این برداشت ها تا حدی به دلیل سیستم های کنترل کم کارایی است که در بسیاری از دیگ های چدنی شوفاژکار قدیمی که هنوز هم در این زمینه وجود ندارند ، نصب شده است و همچنین به این دلیل که آن دیگها عملکرد چگالشی بسیاری از دیگ های مدرن را ندارند.

بهبود کارایی بین دیگ های بخار چدنی شرکت شوفاژکار جوی قدیمی و مدلهای جدید چدنی متراکم بسیار گسترده است. با استفاده از کنترل های هوشمند ، بهره وری در سیستم های مختلف دیگ بخار حتی بیشتر مشهود است.

سیستمی را در نظر بگیرید که برای حداکثر تقاضای 280 کیلووات با استفاده از چهار دیگ 70 کیلووات طراحی شده است (شکل 1). با دیگهای بخار قدیمی روشن / خاموش ، حداکثر نسبت توراندون گیاه 4: 1 است - به این معنی که نیروگاه می تواند از 280 کیلووات به 70 کیلووات کاهش یابد ، اما فقط در مراحل 70 کیلووات.

اگر یک دوره تقاضای کم مصرف به طور ایده آل به 95 کیلووات خروجی ثابت برای حفظ مدار گرمایش در دمای تنظیم شده نیاز داشته باشد ، برای تأمین این تقاضا لازم است دو دیگ بخار با هم کار کنند. سپس این نیروگاه 140 کیلووات تولید خواهد کرد که 45 کیلووات بیشتر از حد لازم است.

با رسیدن به دمای مورد نیاز ، یک دیگ خاموش می شود و دیگری با فشار 70 کیلووات به تنهایی ادامه می یابد تا دمای مدار به نقطه ای برسد که باعث می شود تا دیگ بخار دوم دوباره روشن شود.

با استفاده از دیگ های بخار شوفاژکار متراکم 70 کیلوواتی کاملاً تعدیل شده امروز ، نسبت دنده کارخانه به حدود 13: 1 افزایش می یابد. علاوه بر این ، کنترل سرعت بی نهایت مشعل سرعت فن مشعل ، تنظیمات افزایشی توان خروجی هر دیگ را بین قسمت و بار کامل امکان پذیر می کند تا بسیار دقیق تر باشد.

با استفاده از یک کنترل کننده قابل برنامه ریزی چند دیگ بخار شوفاژکار می توان تعداد مناسب دیگهای بخار شوفاژکار را تنظیم کرده و با هم تعدیل کرد تا به تغییرات موثر در تقاضا به روش کارآمدتر پاسخ دقیق دهند - افزایش بازده کلی کارخانه با تطابق بار کل کل دیگ بخار با ساختمان مشخصات بار گرمایش.

بهبود نسبت های توراندون و به طور معمول خروجی های بالاتر دیگهای چدنی چگالشی مدرن نسبت به نمونه های قبلی و همچنین ساختمانهای با عایق بندی بهتر ، به این معنی است که هنگام بازسازی اتاق گیاه اغلب فرصت کاهش تعداد دیگ های بخار استفاده شده و پس انداز وجود دارد در هزینه کلی خرید و نصب

چدن شوفاژکار هنوز در ساخت ، و به ویژه طراحی دیگ بخار تجاری ، جایگاه خود را دارد تا محصولی با بازده بالا ، ضد آینده و با دوام را فراهم کند که به راحتی می تواند در سیستم گرمایش موجود ادغام شود.

مشاهده لیست قیمت محصولات شوفاژکار در لینک روبرو : شوفاژکار

دیگ های چدنی شوفاژکار آزمایش زمان را تحمل کرده و تکامل یافته اند - و همانطور که لیام المور توضیح می دهد ، دیگ های چدنی شوفاژکار به آزمایشاتی ادامه می دهند که می توانند در سیستم های گرمایش موجود ادغام شوند.

چدن ماده ای اثبات شده است که با گذشت زمان مقاومت کرده و قابلیت اطمینان آن را در طی سالهای طولانی نشان داده است. از اواخر قرن نوزدهم که اولین دیگ های چدنی شوفاژکار با زغال سنگ تولید شد ، برای ساخت دیگ های بخار استفاده می شود.

در انگلستان در این زمان کارخانه های ریخته گری بسیاری وجود داشت که می توانستند اجزای بزرگ مورد نیاز را ارزان و راحت تولید کنند. چدن همچنین برای تحمل آن در برابر گازهای دودکش دار گوگردی انتخاب شده است - یک محصول جانبی که در نتیجه سوزاندن زغال سنگ که دارای گوگرد زیاد است ، آزاد می شود.

در سال 1956 ، هنگامی که قانون هوای پاک ارائه شد ، ما شاهد حرکت سوخت جامد به گاز و روغن های شهری و ورود فولاد به عنوان ماده ای مناسب برای مبدل های حرارتی دیگ بخار بودیم.

هنگامی که گاز طبیعی به راحتی در دسترس قرار گرفت ، این راه را برای انواع فلزات و فرآیندهای تصفیه شده بیشتر باز کرد. امروزه شاهد دیگ های بخار ساخته شده در طیف وسیعی از فلزات ، از فولاد ، فولاد ضد زنگ و آلومینیوم ، تا مس و چدن هستیم.

در طول تاریخ ، مبدل های حرارتی چدن با استفاده از طرح های مقطعی ساخته شده اند که امروزه همچنان استفاده می شوند. در طراحی های اولیه از مقاطعی استفاده می شد که به صورت عمودی مانند یک نان قطعه قطعه شده نان قرار می گرفتند ، و سیستم در قسمت پایین قسمت عقب وارد می شد. جریان در کل مجامع مقطعی همیشه یکنواخت نبود و برخی دیگ های بخار برای کمک به جریان مستقیم به قسمتهای جلوی مبدل حرارتی به استفاده از لوله های توزیع جریان متکی بودند.

دیگ چدنی شوفاژکار مدرن ، مانند Hamworth’s Purewell VariHeat بسیار کارآمدتر از طرحهای سنتی هستند - و در صورت استفاده در چندین نصب ، بازده بیشتری نیز دارند.
در اواخر دهه 1960 ، هاموریت با استفاده از بخشهای افقی روی هم چیده شده ، طراحی مبدل حرارتی را ارائه داد. آب برگشتی سیستم وارد قسمت پایین شده و به سمت جلو جریان می یابد ، جایی که به قسمت بالا می رود و به سمت عقب جریان می یابد ، و دوباره به قسمت بعدی بالا می رود. استفاده از این ترتیب جریان - جریان منجر به ایجاد یک مسیر جریان متعادل به طور طبیعی در سراسر دیگ بخار می شود.

این طرح همچنین در صورت لزوم امکان جایگزینی ساده یک بخش را فراهم می کند. بعلاوه اگر دسترسی به اتاق کارخانه محدود شود ، یک مشکل خاص در اتاقهای کارخانه موجود که نیاز به نوسازی دارند ، دیگ بخار و مبدل حرارتی می تواند به سرعت به بخشهای قابل کنترل تجزیه شده و در محل دوباره جمع شود.

آبراهه های مبدل حرارتی چدنی بزرگتر از دیگ های سبک نصب شده دیواری است ، و باعث می شود در برابر شرایط سیستم که اغلب در سیستم های گرمایشی موجود وجود دارد و مخصوصاً برای پروژه هایی که دیگ بخار کار می کند و نه کل سیستم جایگزین می شود ، تحمل بیشتری داشته باشد. .

برخی دیگ های چدنی شوفاژکار را ناکارآمد و چدن را به عنوان یک فن آوری قدیمی قلمداد می کنند. این برداشت ها تا حدی به دلیل سیستم های کنترل کم کارایی است که در بسیاری از دیگ های چدنی شوفاژکار قدیمی که هنوز هم در این زمینه وجود ندارند ، نصب شده است و همچنین به این دلیل که آن دیگها عملکرد چگالشی بسیاری از دیگ های مدرن را ندارند.

بهبود کارایی بین دیگ های بخار چدنی شرکت شوفاژکار جوی قدیمی و مدلهای جدید چدنی متراکم بسیار گسترده است. با استفاده از کنترل های هوشمند ، بهره وری در سیستم های مختلف دیگ بخار حتی بیشتر مشهود است.

سیستمی را در نظر بگیرید که برای حداکثر تقاضای 280 کیلووات با استفاده از چهار دیگ 70 کیلووات طراحی شده است (شکل 1). با دیگهای بخار قدیمی روشن / خاموش ، حداکثر نسبت توراندون گیاه 4: 1 است - به این معنی که نیروگاه می تواند از 280 کیلووات به 70 کیلووات کاهش یابد ، اما فقط در مراحل 70 کیلووات.

اگر یک دوره تقاضای کم مصرف به طور ایده آل به 95 کیلووات خروجی ثابت برای حفظ مدار گرمایش در دمای تنظیم شده نیاز داشته باشد ، برای تأمین این تقاضا لازم است دو دیگ بخار با هم کار کنند. سپس این نیروگاه 140 کیلووات تولید خواهد کرد که 45 کیلووات بیشتر از حد لازم است.

با رسیدن به دمای مورد نیاز ، یک دیگ خاموش می شود و دیگری با فشار 70 کیلووات به تنهایی ادامه می یابد تا دمای مدار به نقطه ای برسد که باعث می شود تا دیگ بخار دوم دوباره روشن شود.

با استفاده از دیگ های بخار شوفاژکار متراکم 70 کیلوواتی کاملاً تعدیل شده امروز ، نسبت دنده کارخانه به حدود 13: 1 افزایش می یابد. علاوه بر این ، کنترل سرعت بی نهایت مشعل سرعت فن مشعل ، تنظیمات افزایشی توان خروجی هر دیگ را بین قسمت و بار کامل امکان پذیر می کند تا بسیار دقیق تر باشد.

با استفاده از یک کنترل کننده قابل برنامه ریزی چند دیگ بخار شوفاژکار می توان تعداد مناسب دیگهای بخار شوفاژکار را تنظیم کرده و با هم تعدیل کرد تا به تغییرات موثر در تقاضا به روش کارآمدتر پاسخ دقیق دهند - افزایش بازده کلی کارخانه با تطابق بار کل کل دیگ بخار با ساختمان مشخصات بار گرمایش.

بهبود نسبت های توراندون و به طور معمول خروجی های بالاتر دیگهای چدنی چگالشی مدرن نسبت به نمونه های قبلی و همچنین ساختمانهای با عایق بندی بهتر ، به این معنی است که هنگام بازسازی اتاق گیاه اغلب فرصت کاهش تعداد دیگ های بخار استفاده شده و پس انداز وجود دارد در هزینه کلی خرید و نصب

چدن شوفاژکار هنوز در ساخت ، و به ویژه طراحی دیگ بخار تجاری ، جایگاه خود را دارد تا محصولی با بازده بالا ، ضد آینده و با دوام را فراهم کند که به راحتی می تواند در سیستم گرمایش موجود ادغام شود.

مشاهده لیست قیمت محصولات شوفاژکار در لینک روبرو : شوفاژکار