شوفاژکار

در ادامه مجموعه خود در زمینه گرمایش آب ، در این هفته دو گزینه برای گرم کردن آب با دیگ آبگرم مرکزی خانه بررسی خواهیم کرد. ابتدا برخی اصطلاحات: دیگ های آبگرم را گرم می کنند یا برای توزیع در واحدهای پایه یا رادیاتورهای بخار تولید می کنند ، در حالی که کوره ها هوا را برای توزیع از طریق مجاری و ثبات ها گرم می کنند. یکپارچه سازی گرمایش آب با کوره استاندارد هوای گرم امکان پذیر نیست. اگر کوره دارید ، باید با بخاری آب مستقل بچسبید.

ایده استفاده از دیگ آبگرم برای گرم کردن آب بسیار جذاب است. فقط با یک مشعل هم برای گرما و هم برای آب گرم می توانید کنار بیایید ، بنابراین برای نگهداری یا اشتباه رفتن کمتر است و وقتی به هر حال خانه را گرم می کنید ، اینقدر انرژی اضافی برای گرم کردن آب نیز لازم نیست.

دو گزینه معمول برای استفاده از دیگ آبگرم خانه برای گرم کردن آب وجود دارد. از رایج ترین آن به عنوان "سیم پیچ بدون مخزن" یاد می شود. این یک مبدل حرارتی نسبتاً کوچک است که درون دیگ بخار گاز یا روغن قرار می گیرد.

این موارد برای افرادی که دارای گرمای تخته آب گرم هستند بسیار محبوب هستند زیرا گزینه های ارزان قیمت یا مقاوم سازی برای دیگ های آبگرم استاندارد هستند. یک مبدل حرارتی مسی با سیم پیچ به دیگ آبگرم گسترش می یابد و با عبور از این سیم پیچ آب گرم می شود. شباهت زیادی به "دیگ آبگرم بدون مخزن" دارد که هفته گذشته توصیف شده است ، با این تفاوت که منبع حرارت دیگ آبگرم شما است.

مشکل آبگرمکن های بدون سیم پیچ بدون مخزن این است که دیگ آبگرم باید گرم باشد تا آب گرم تولید کند. در زمستان در یک آب و هوای سرد ، دیگ آبگرم بیشتر اوقات گرم است و حتی ممکن است برای تأمین آب گرم (به دلیل گرمای باقیمانده در دیگ آبگرم) نیازی به آتش زدن نباشد.

اما در طول تابستان دیگ آبگرم کمتر گرم است و دوچرخه سواری روشن برای گرم کردن آب انرژی زیادی را هدر می دهد. استفاده از دیگ آبگرم روغن و سیم پیچ بدون مخزن با استفاده از 200 تا 300 گالن روغن در ماه های تابستان غیر معمول نیست و متوسط بازده در آن دوره ممکن است تا 25٪ باشد. بنابراین ، آبگرمکن های بدون سیم پیچ در ماه های زمستان منطقی هستند ، اما در تابستان ایده خوبی نیستند.

گزینه اصلی دیگر برای استفاده از سیستم گرمایشی برای تولید آب گرم نصب آبگرمکن "غیرمستقیم" یا "غیر مستقیم" است. این یک مخزن آب عایق بندی شده جداگانه است که با استفاده از آب گرم دیگ آبگرم گاز یا روغن گرم می شود.

مخزن غیر مستقیم معمولاً لوله کشی می شود تا یک "منطقه" جداگانه روی سیستم گرمایش باشد. یکی از مزایای این گزینه این است که در ماه های گرمتر دیگ آبگرم فقط گاهی باید گرم شود تا آب را در مخزن غیر مستقیم گرم کند. از آنجا که آب موجود در مخزن "از نظر حرارتی طبقه بندی شده" است (با آب گرم در قسمت بالایی ، جایی که برای تأمین دوش یا ماشین ظرفشویی شما خارج می شود) ، می توانید قبل از روشن شدن دیگ آب گرم برای گرم کردن آب ، چندین بار از مخزن آب گرم بگیرید در تانک

نکته مثبت دیگر این که چون هیچ مشعلی روی مخزن ذخیره وجود ندارد ، می توانید آن را با عایق اضافی بپیچید بدون اینکه نگران تأمین هوا یا تخلیه هوا باشید (همانطور که با بخاری آب گازسوز از نوع ذخیره سازی کار می کنید).

نقطه ضعف آبگرمکن های غیر مستقیم هزینه آن است. یک مورد خوب احتمالاً بیش از 1000 دلار هزینه خواهد داشت ، از جمله نصب منطقه اضافی روی سیستم گرمایشی. این قیمت بسیار گرانتر از سیم پیچ بدون مخزن یا آبگرمکن از نوع ذخیره سازی برقی گازی یا برقی است.

جالب اینجاست که هر دو نوع آبگرمکن یکپارچه می توانند به حفظ نظم کار دیگ آبگرم کمک کنند. اگر دیگ آبگرم شما در زیرزمینی است که در ماههای تابستان نسبتاً مرطوب باقی بماند ، آتش زدن آن به صورت دوره ای - همانطور که با آبگرمکن بدون سیم پیچ بدون مخزن اتفاق می افتد - توسط بسیاری از پیمانکاران گرمایش به عنوان روشی برای کاهش خوردگی توصیه می شود.

این یکی از دلایلی بود که ما ده یا دوازده سال پیش هنگام نصب دیگ آبگرم بودروس در خانه خود یک آبگرمکن غیر مستقیم قرار دادیم. در غیر این صورت ، من احتمالاً با آبگرمکن برقی مستقل که قبل از نصب سیستم گرمایش مرکزی با استفاده از برق خارج از پیک کار می کردیم ، گیر کرده ام (بیشتر در مورد گرمایش آب برقی در اوج در ستون آینده).

برخی افراد در ماه های زمستان استفاده از بخاری آب بدون سیم پیچ بدون مخزن را انتخاب می کنند و سپس در تابستان به یک بخاری آب برقی یا گازی مستقل روی می آورند. به جز مشکلات احتمالی خوردگی دیگ بخار در زیرزمین های مرطوب ، این می تواند سازش خوبی باشد. در مورد این گزینه های مختلف برای شرایط خاص خود از پیمانکار گرمایش یا لوله کش خود راهنمایی بخواهید.

مشاهده لیست قیمت دیگ آبگرم در لینک روبرو : دیگ آبگرم

در ادامه مجموعه خود در زمینه گرمایش آب ، در این هفته دو گزینه برای گرم کردن آب با دیگ آبگرم مرکزی خانه بررسی خواهیم کرد. ابتدا برخی اصطلاحات: دیگ های آبگرم را گرم می کنند یا برای توزیع در واحدهای پایه یا رادیاتورهای بخار تولید می کنند ، در حالی که کوره ها هوا را برای توزیع از طریق مجاری و ثبات ها گرم می کنند. یکپارچه سازی گرمایش آب با کوره استاندارد هوای گرم امکان پذیر نیست. اگر کوره دارید ، باید با بخاری آب مستقل بچسبید.

ایده استفاده از دیگ آبگرم برای گرم کردن آب بسیار جذاب است. فقط با یک مشعل هم برای گرما و هم برای آب گرم می توانید کنار بیایید ، بنابراین برای نگهداری یا اشتباه رفتن کمتر است و وقتی به هر حال خانه را گرم می کنید ، اینقدر انرژی اضافی برای گرم کردن آب نیز لازم نیست.

دو گزینه معمول برای استفاده از دیگ آبگرم خانه برای گرم کردن آب وجود دارد. از رایج ترین آن به عنوان "سیم پیچ بدون مخزن" یاد می شود. این یک مبدل حرارتی نسبتاً کوچک است که درون دیگ بخار گاز یا روغن قرار می گیرد.

این موارد برای افرادی که دارای گرمای تخته آب گرم هستند بسیار محبوب هستند زیرا گزینه های ارزان قیمت یا مقاوم سازی برای دیگ های آبگرم استاندارد هستند. یک مبدل حرارتی مسی با سیم پیچ به دیگ آبگرم گسترش می یابد و با عبور از این سیم پیچ آب گرم می شود. شباهت زیادی به "دیگ آبگرم بدون مخزن" دارد که هفته گذشته توصیف شده است ، با این تفاوت که منبع حرارت دیگ آبگرم شما است.

مشکل آبگرمکن های بدون سیم پیچ بدون مخزن این است که دیگ آبگرم باید گرم باشد تا آب گرم تولید کند. در زمستان در یک آب و هوای سرد ، دیگ آبگرم بیشتر اوقات گرم است و حتی ممکن است برای تأمین آب گرم (به دلیل گرمای باقیمانده در دیگ آبگرم) نیازی به آتش زدن نباشد.

اما در طول تابستان دیگ آبگرم کمتر گرم است و دوچرخه سواری روشن برای گرم کردن آب انرژی زیادی را هدر می دهد. استفاده از دیگ آبگرم روغن و سیم پیچ بدون مخزن با استفاده از 200 تا 300 گالن روغن در ماه های تابستان غیر معمول نیست و متوسط بازده در آن دوره ممکن است تا 25٪ باشد. بنابراین ، آبگرمکن های بدون سیم پیچ در ماه های زمستان منطقی هستند ، اما در تابستان ایده خوبی نیستند.

گزینه اصلی دیگر برای استفاده از سیستم گرمایشی برای تولید آب گرم نصب آبگرمکن "غیرمستقیم" یا "غیر مستقیم" است. این یک مخزن آب عایق بندی شده جداگانه است که با استفاده از آب گرم دیگ آبگرم گاز یا روغن گرم می شود.

مخزن غیر مستقیم معمولاً لوله کشی می شود تا یک "منطقه" جداگانه روی سیستم گرمایش باشد. یکی از مزایای این گزینه این است که در ماه های گرمتر دیگ آبگرم فقط گاهی باید گرم شود تا آب را در مخزن غیر مستقیم گرم کند. از آنجا که آب موجود در مخزن "از نظر حرارتی طبقه بندی شده" است (با آب گرم در قسمت بالایی ، جایی که برای تأمین دوش یا ماشین ظرفشویی شما خارج می شود) ، می توانید قبل از روشن شدن دیگ آب گرم برای گرم کردن آب ، چندین بار از مخزن آب گرم بگیرید در تانک

نکته مثبت دیگر این که چون هیچ مشعلی روی مخزن ذخیره وجود ندارد ، می توانید آن را با عایق اضافی بپیچید بدون اینکه نگران تأمین هوا یا تخلیه هوا باشید (همانطور که با بخاری آب گازسوز از نوع ذخیره سازی کار می کنید).

نقطه ضعف آبگرمکن های غیر مستقیم هزینه آن است. یک مورد خوب احتمالاً بیش از 1000 دلار هزینه خواهد داشت ، از جمله نصب منطقه اضافی روی سیستم گرمایشی. این قیمت بسیار گرانتر از سیم پیچ بدون مخزن یا آبگرمکن از نوع ذخیره سازی برقی گازی یا برقی است.

جالب اینجاست که هر دو نوع آبگرمکن یکپارچه می توانند به حفظ نظم کار دیگ آبگرم کمک کنند. اگر دیگ آبگرم شما در زیرزمینی است که در ماههای تابستان نسبتاً مرطوب باقی بماند ، آتش زدن آن به صورت دوره ای - همانطور که با آبگرمکن بدون سیم پیچ بدون مخزن اتفاق می افتد - توسط بسیاری از پیمانکاران گرمایش به عنوان روشی برای کاهش خوردگی توصیه می شود.

این یکی از دلایلی بود که ما ده یا دوازده سال پیش هنگام نصب دیگ آبگرم بودروس در خانه خود یک آبگرمکن غیر مستقیم قرار دادیم. در غیر این صورت ، من احتمالاً با آبگرمکن برقی مستقل که قبل از نصب سیستم گرمایش مرکزی با استفاده از برق خارج از پیک کار می کردیم ، گیر کرده ام (بیشتر در مورد گرمایش آب برقی در اوج در ستون آینده).

برخی افراد در ماه های زمستان استفاده از بخاری آب بدون سیم پیچ بدون مخزن را انتخاب می کنند و سپس در تابستان به یک بخاری آب برقی یا گازی مستقل روی می آورند. به جز مشکلات احتمالی خوردگی دیگ بخار در زیرزمین های مرطوب ، این می تواند سازش خوبی باشد. در مورد این گزینه های مختلف برای شرایط خاص خود از پیمانکار گرمایش یا لوله کش خود راهنمایی بخواهید.

مشاهده لیست قیمت دیگ آبگرم در لینک روبرو : دیگ آبگرم